به گزارش سینماپرس، با انتشار خبر دیروز سازمان سینمایی مبنی بر اعطای وام ۴ درصدی صندوق اعتباری هنرمندان به سینماداران برای پرداخت بدهی و مطالبات دفاتر پخش، این سؤال ایجاد شده است که ماحصل فروش فیلمهای سال قبل به دفاتر پخش چه شده است که باید برای تسویه حساب میان سینماداران و دفاتر پخش صندوق اعتباری و پرداخت وام، وارد عمل شود.
میزان فروش فیلمها در سال گذشته نیز آنقدر بوده است که نباید در پرداخت این بدهی به دفاتر پخش تأخیر رخ داده باشد. خصوصاً آنکه تسویه حساب باید تا پایان سال صورت بگیرد؛ اما بسیاری از دفاتر پخش هنوز از نگرفتن مطالبات خود به رسانهها میگویند.
در این خصوص با سخنگوی انجمن سینماداران گفتوگوی کوتاهی داشتیم و از وی در این باره سؤال کردیم.
صابری که خود مدیر سینما قدس است در این خصوص بیان کرد: با توجه به گسترش ویروس کرونا سینما مدت زمان بسیار طلایی خود را یعنی ایام تعطیلات نوروز را از دست داد و با تعطیلی آن در ضرر و زیان جدی قرار گرفت.
با بازگشایی سینماها از چهارم تیرماه انتظار ما این بود که با اکران دو فیلم سینمایی شنای پروانه و ارتش سری بتوانیم گیشه خوبی داشته باشیم. اما متأسفانه با توجه به عدم تبلیغات درست و جدی صداوسیما و شهرداری تهران، حتی اطلاعرسانی هم انجام شد که مردم بدانند سینماها بازگشایی شده است و بنابراین این دو فیلم رسماً در فروش دچار شکست شدند.
فیلم «خوب بد جلف ۲» که بعد از پایان جشنواره فیلم فجر تنها سه روز بالای یک میلیارد فروش داشت در این مدت ۸۰۰ میلیون فروش کرد. تمام تلاش ما این بود که سینماها را با فضایی کاملاً بهداشتی همراه کنیم تا برای حضور مردم در آنجا مشکلی وجود نداشته باشد. اما به دلایلی که گفته شد مردم چندان به سینماها نیامدند و ما نیز فروش خوبی را تجربه نکردیم و روز به روز تعداد مخاطبین ما کمتر میشود. بنابراین در پرداخت هزینههای ثابت سینما نیز دچار مشکل شدیم.
با توجه به سخنان صابری سینماداران از این رو و به تبع در پرداخت به دفاتر پخش نیز با مشکل روبرو شدهاند که برای همین صندوق اعتباری هنرمندان برای پرداخت وارد عمل شده است.
این سؤال نیز قابل پرسش است که با احتساب تعطیلی سینماها از بعد جشنواره فیلم فجر و عدم فروش سینماها تنها در یک ماه آخر سال چگونه تسویه حساب سال قبل صورت نگرفته است؟ آیا عدم فروش یک ماهه آخر سال عاملی برای عدم پرداختی مطالبات دفاتر پخش بوده است؟ میزان فروش سینماهای کشور در سال قبل نزدیک به ۳۰۰ میلیارد تومان بوده است. نیمی از این رقم نصیب سینماداران شده است و از نیمی دیگر ۱۰ درصد سهم دفاتر پخش است که هنوز اعلام وصول نشده است. به گفته معاون نظارت و ارزشیابی رقمی نزدیک به ۱۶ میلیارد تومان سهم پخشکنندگان است که باید تسویه شود.
با این حساب آیا کرونا و کمبود فروش در روزهای بعد از آن میتواند علت مناسبی برای عدم پرداخت به دفاتر پخش باشد؟ در اینکه هزینههای سینماها در این چهارماه باید صورت میگرفته است شکی نیست؛ حتی تعدیل نیروی سینماداران نیز مایه ناراحتی و افسوس است. اما چرا باید این هزینهها از جیب دفاتر پخش صورت بگیرد؟
اقدام سازمان سینمایی برای کمک به سینماداران جهت تسویه حساب با دفاتر پخش کار خوب و مناسبی است اما به نظر میرسد که بهتر این است که نسبت به سینماداران از طرف سازمان سینمایی بررسی کاملی صورت بگیرد تا روشن شود که چرا سینماداران در پرداخت خود به دفاتر پخش تا این قدر تعلل کردند تا پولها صرف هزینههای جاری سینما بشود.
*تسنیم
ارسال نظر